Paracetamol is de verlosser. Paracetamol kan alles aan. Eigenlijk zou er een Paracetamolheld moeten komen. Paraman. Met zijn superkrachten kan hij alles aan. Paraman weet altijd iedereen te overtuigen. En degene die hij niet met woorden weet te overtuigen, nou, daar heeft Paraman wel andere manieren voor. Paraman is een held en een vijand. Paraman verkoopt zijn paracetamol als smarties. Witte smarties en iedereen lust ze graag.
Maar er is een tegendruk. Een opstand. Het verzet. De mensen van het natuurlijke herstel. Mensen die geen behoefte meer hebben aan Paraman. Mensen die een alternatief hebben gevonden: op bed liggen en beter worden. Het lichaam alles laten doen. Het verzet is klein, erg klein. En zelfs mensen van het verzet, zelfs zij grijpen nog wel eens terug op de pillen van Paraman. Al is het al om zich weer even sterker te voelen. Om de strijd weer aan te kunnen gaan.
Maar er is één man, die alles kan laten stoppen. Één man, die het uiteindelijke oordeel kan geven. Één man, die koste wat kost de waarheid zal brengen. Tot die tijd, zal de strijd doorgaan.
Waar blijft de eerlijke onderzoeker met zijn conclusie?
Ik herzie mijn mondelinge mening, heb zelf denk ik ook wat vluchtig gelezen vanwege stage. De boodschap is duidelijk, Paraman heeft een paranoïde persoonlijkheidsstoornis en weet niet of hij goed of kwaad moet doen. Ik sluit mij aan bij het verzet.
De paraman is een van de meest ondergewaardeerde entiteiten in de gehele westerse samenleving. Alles waar technologische vooruitgang voor staat komt samen in dat prachtige, witte pilletje.
Er is inderdaad een verzet groeiende, een akelig verzet. Zoals de nationale socialistisch Duitse arbeiderspartij vlak voor de tweede wereld oorlog. Ze maken gebruik van de ontevredenheid van het volk.
En wie is de zondebok, ja je raadt het al, de paraman. Jarenlang heeft hij jou leven ondersteund, met alles wat hij in zijn mars had. Toen jij huilend bij je mama om hulp smeekte, omdat je hoofdpijn zo verschrikkelijk was. Wie kwam je redden! Niet je moeder, maar paraman.
Dit verzet moet de kop ingedrukt worden. Niemand wil een derde (voor Maarten van Rossum lezers vierde) wereld oorlog meemaken. Dit mag de massa niet toelaten. Zoveel leed moet voorkomen worden!